🎥 H νέα μίνι σειρά της συνδρομητικής Apple TV+ εστιάζει στους παράλληλους βίους δύο μυθικών ονομάτων της γαλλικής, αλλά και παγκόσμιας μόδας
🗼Παρίσι, 3 Αυγούστου του 1955. Ντυμένη με ένα χαρακτηριστικά ταγιέρ της, η Κοκό Σανέλ αποκαλύπτει σε μια ομάδα δημοσιογράφων ότι επιστρέφει στον χώρο της μόδας με την πρώτη της συλλογή ύστερα από 15 ολόκληρα χρόνια. Την ίδια στιγμή, σ’ ένα ασφυκτικά γεμάτο αμφιθέατρο στη Σορβόννη, οι συγκεντρωμένοι φοιτητές αναμένουν την άφιξη του Κριστιάν Ντιόρ, σε μια εκδήλωση προς τιμήν του. Όταν οι δημοσιογράφοι αναφέρουν στη Σανέλ τι εξελίσσεται παράλληλα στο ιστορικό πανεπιστήμιο, εκείνη δεν δείχνει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον – συνήθης αντίδραση απέναντι σε συναδέλφους της και ειδικά απέναντι στον Ντιόρ. «Εκείνος αντιπροσωπεύει την εξτραβαγκάνζα, εγώ την απλότητα. Ο Ντιόρ κατέστρεψε τη γαλλική υψηλή ραπτική, εγώ βρίσκομαι εδώ για να τη σώσω», λέει η Σανέλ στη δημοσιογραφική ομήγυρη. Στο μεταξύ, στη Σορβόννη, μια δυνατή βροχή χειροκροτημάτων υποδέχεται τον Ντιόρ. «Αυτό που πάντα ήθελα είναι να σχεδιάσω τα πιο όμορφα γυναικεία ρούχα που έχουν γίνει ποτέ», λέει ο σχεδιαστής απευθυνόμενος στο ενθουσιώδες νεανικό πλήθος. Η ατμόσφαιρα παραμένει απόλυτα εορταστική, μέχρι τη στιγμή που μια φοιτήτρια του απευθύνει μια δύσκολη ερώτηση: «Κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής στο Παρίσι, η Σανέλ έκλεισε το ατελιέ της και αρνήθηκε να σχεδιάσει ρούχα για τις συζύγους των Ναζί, ενώ εσείς συνεχίσατε να εργάζεστε και να βγάζετε χρήματα;». Ο Ντιόρ απαντάει: «Η Σανέλ είχε τη δική της επιχείρηση και ήταν δική της απόφαση να την κλείσει. Εγώ πάλι δεν ήμουν κάποιος γνωστός, αλλά ένας απλός τότε εργαζόμενος σε ένα ατελιέ μόδας. Για εμάς που βιώσαμε το χάος του πολέμου, τα 4 χρόνια της ναζιστικής κατοχής ήταν οι πιο σκοτεινές μέρες της ζωής μας. Ναι, πουλήσαμε τα σχέδια μας στις συζύγους και τις συντρόφους των Ναζί. Υπάρχει η αλήθεια, όμως πάντα υπάρχει και μια άλλη αλήθεια πίσω από αυτήν».
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
Πηγή: kathimerini.gr
